Dit bericht is het laatste bericht van deze blog. Het is inmiddels duidelijk: ik houd deze blog niet bij. Een een blog zonder nieuwe berichten heeft geen bestaansrecht. Vind ik. En is ook nog eens een slecht visitekaartje. Daarom is dit het laatste bericht.

Archief

Zomaar op de delete-knop drukken, ik denk niet dat ik dat kan. Als het me technisch lukt, zal ik deze (afgesloten) blog bewaren op www.no33.nl/archief/blog01

No.33

Mijn domein blijft wel bestaan. Het is mijn voornemen om hierop een photoblog te maken. Dus wie weet zie ik je daar weer terug?

Groetjes!

18 mei: verzwikte enkel

Op een zondagmorgen probeer ik de trein te halen. Ik moet een sprintje trekken en verstap me op de geribbelde tegels, die o zo handig zijn voor visueel gehandicapten. Verschrikkelijke pijn is het gevolg, de hele dag is elke stap te veel.
Braaf hou ik mijn voet hoog en gaan er ijszakjes op. ‘s Middags toch maar de dokterspost gebeld. Advies: pijnstillers slikken en als de pijn na 1,5 dag niet is gezakt, langskomen bij de huisarts.

19 mei: ziek thuis

De volgende dag meld ik mij ziek om preventief nog een dag met de voet omhoog te zitten, natuurlijk nog steeds met een koud kompres erop. De pijn is grotendeels weg. Nou ja, zolang ik blijf zitten, voel ik niks, maar als ik ga rondlopen, begint het na een paar minuten pijn te doen. Logisch, denk ik, als je je enkel verzwikt.
Dus ik besluit de volgende dag weer gewoon naar het werk te gaan, maar het lopen tot een minimum te beperken.
Fietsen blijkt geen probleem. Gelukkig maar, want de buschauffeurs staken langdurig.
En op deze manier kom ik de dagen wel door.

3 juni: ziekenhuis

Ik heb niet veel pijn, maar het gaat ook niet over. Daarom besluit ik toch maar naar de huisarts te gaan. Ze kan niets vinden, maar stuurt me voor alle zekerheid door naar het ziekenhuis.
Ook in het ziekenhuis kunnen ze niets vinden, zelfs niet op de röntgenfoto. Maar op basis van het klinisch plaatje (ik vraag om vertaling in lekentaal: het gehele beeld van klachten en symptomen) wordt toch een diagnose gesteld: er is een botsplintertje afgeslagen van een voetwortelbeentje.
(informatie over enkelblessures: www.bauerfeind.nl/html_nl/service_stoerungen_fuss.php4)
Ik verlaat het ziekenhuis met een prachtig paars gips, en ben veel te laat op mijn werk.

Ineens ben ik het middelpunt van spot en “grappige” opmerkingen: doordat mijn enkel nu gefixeerd is, loop ik ineens veel moeilijker dan toen ik nog onbekommerd rondliep met mijn gebroken botje!

Strompelen of rondlopen met een kruk blijkt overigens net zo succes vol te zijn als de hond uitlaten: iedereen spreekt je aan!
En iedereen is ineens heel lief. Ook de collega’s, terwijl ik de 2 weken daarvoor toch ook al rondstrompelde…

18 juni: controle

Na 2 weken gips komt de verlossing: het gips wordt vervangen door tape. Dat is fijn, want nu kan ik weer leren om normaal te lopen. De enkel en het voetwortelbeentje willen dat eigenlijk nog niet, dus ik doe wel heel voorzichtig.
Nu is het wachten op de volgende controle, weer 2 weken later: kan ik dan eindelijk naar het strand??!!!
Maar de pijn is nog lang niet weg, dus ik ben bang dat het een luie zomer gaat worden voor mij.

Tv-uitzendingen terugkijken of je favoriete rubriek op de radio nog eens luisteren: het kan vaak wel via verschillende websites. Maar ze automatisch laten binnenkomen via een RSS abonnement is natuurlijk helemaal geweldig. Ik doe dit dan ook al langere tijd.

Om mijn favoriete podcasts en vodcasts binnen te halen, gebruik ik het eenvoudige en lichte programma Juice.
iTunes heb ik ook geprobeerd, maar het programma vroeg behoorlijk wat van mijn computer. Bovendien bleek ik te dom om de weg te kunnen vinden binnen iTunes. De functionaliteit van automatisch synchroniseren met een iPod is natuurlijk wel handig, maar alleen als je een iPod bezit.

Voor gebruik binnen de bibliotheek zou ik het aanbieden van podcasts en vodcasts een aanvulling vinden op de verschillende manieren, waarop je je publiek wilt bereiken. Afwisseling van spijs doet eten!

Hoe maak je vrienden?
En als je ze hebt, wat doe je er dan mee?

Deze opdracht gaat over sociale netwerken op het internet. Nu de zon buiten zo lekker schijnt, denk ik bij mezelf: wat nou, op internet? Liever ga ik naar buiten, bij voorkeur met mensen van vlees en bloed, in plaats van dat ik binnen achter de computer ga zitten om sociaal te zijn.

Op druilerige dagen of tijdens een lang ziektebed zijn online vrienden heel gezellig. Voor mezelf heb ik inmiddels besloten er met mate gebruik van te maken. Via mijn hobby kom ik veel op fotografie-websites en heb daar contact met anderen. Na drie jaar hiermee bezig te zijn geweest, weet ik hoe snel je weer vergeten bent als je een paar weken niet online geweest bent.
Mijn vriendschappen met mensen van vlees en bloed blijven gelukkig wat langere tijd bestaan.

Werk

Als je met je hobby of je werk verder wlt komen, denk ik dat netwerken heel handig kan zijn. En gezellig ook. Daarom zal ik zeker lid blijven van de Bibliotheek 2.0 Ning en overweeg ik een profiel aan te maken op LinkedIn.

Privacy

Bij het online zetten van een profiel heb ik wel wat bedenkingen. Hoeveel informatie wil ik over mezelf kwijt? Als ik mijn gegevens wil verwijderen, hoe makkelijk kan dat dan nog.
Tot nu toe heb ik nauwelijks informatie over mezelf online staan, omdat ik de consequenties daarvan niet kan overzien. En dat beangstigt me een beetje.
Drempelvrees?

Bibliotheek

Voor de bibliotheek zie ik geen functie op Hyves enzo. Meer interactie met de klant, daar ben ik helemaal voor. Maar ik zou dat liever geïntegreerd zien op de website van de bibliotheek.

Een wiki zie ik vooral als een naslagwerk. Om maar even een echte bibliotheekterm te gebruiken.
Waarom ik dit vind?
Omdat een wiki zelden een echte structuur heeft. Wel een structuur binnen de pagina, maar niet op macro-niveau. Als ik iets wil vinden in een wiki, dan gebruik ik de zoekfunctie, of ik kijk in de alfabetische lijst van bestaande pagina’s.
Zoals een encyclopedie dus.
Ben ik daarmee ouderwets?

Gemak

De gebruikersvriendelijkheid lijkt helemaal in orde te zijn: iedereen kan een tekst schrijven of aanvullen.
Maar een wiki blijkt dan al snel toch ook technische kennis nodig te hebben: heb ik zojuist een stukje geschreven in de Spoetnik-wiki, blijkt ineens dat alle tekst achter elkaar doorloopt. Met html-code <br> heb ik de nieuwe regels afgedwongen, maar het lijkt me dat dit simpeler zou moeten kunnen. Vooral omdat ik in de andere tekst nergens een <br> zag staan. Hoe hebben die anderen dat dan voor elkaar gekregen?!
Zie je: toch wat technische kennis nodig.

Tot slot

In een eerder bericht schreef ik ook al een uitgebreide mening over wiki’s.
En ik wil graag nog even wijzen op de eerste wiki, waarin ik genoemd word zonder dat ik daar zelf iets mee te maken heb gehad:
nlbiblioblogs wiki

Toch wil ik nog even kwijt dat de alternatieven, die genoemd worden bij het onderdeel “extra” van deze week, me ook erg interessant lijken.
Lees mijn eerdere bericht voor mijn online tekstverwerkingservaringen.

De officiële opening is op vrijdag 9 mei. Wil je komen, neem dan contact met me op voor het precieze tijdstip en een uitnodiging.

Ik heb het gehaald: de finish.
Makkelijk was het niet, als externe. Moet ik eerlijk bekennen.

Maar….
Tegelijk ook sip.
Nu is het voorbij.
Geen contact meer met de andere kandidaten?
Jammer hoor.

Wat heb ik geleerd?

Ik heb vooral geleerd dat er nog veel te leren valt. De wijze Sokrates zei immers al “Ik weet dat ik niets weet”. En dat is meer dan wat ik wist aan het begin van de cursus. Toen dacht ik namelijk nog dat ik best goed op de hoogte was binnen de digitale wereld. Nu weet ik wel beter!

Web 2.0

Er is veel mogelijk binnen de huidige ontwikkelingen. Of die nu “Web 2.0” heten, of niet, doet er niet toe. Dat de bibliotheek mee moet veranderen, dat is wél heel belangrijk. Op welke manier, dat zal per bibliotheek verschillen. Ik ga in ieder geval eens op onderzoek uit.

23 dingen

De 23 Dingen Cursus is een goed startpunt geweest, maar echte diepgang zit er niet in. Daarvoor komen er teveel nieuwigheden langs in korte tijd. Al op een eerder moment had ik gemerkt dat de mogelijkheden eerst even moeten bezinken, voordat ik er concrete toepassingen in zie. Ik zie het als mijn taak om de potentie van een aantal “dingen” verder te onderzoeken en te proberen concreet toe te passen in mijn werkomgeving. Volgens mij kom je pas dan achter de échte voor- en nadelen.

Bagage voor de toekomst

Ik ga op reis en ik neem mee…
mijn RSS-reader,
mijn zelfgemaakte Google zoekmachine,
mijn del.icio.us om te delen,
aquabrowsers en WorldCat
en de Bibliotheek 2.0 Ning.

Niet al deze zaken heb ik via de cursus ontdekt, maar hebben wel een andere betekenis gekregen binnen de nieuwe context.

Slagzin

Ik hou niet zo van zinnen aanvullen, maar goed, speciaal voor Rob (en Edwin) toch maar een poging:

“23 Dingen” is voor mij …
… “one small step, [but] one giant leap” voor de bibliotheek.

Wie ben ik om de toekomst van de bibliotheek te kunnen voorspellen? Ik vind het lastig om hierover te schrijven, maar merk wel dat ik de artikelen van de opdracht erg inspirerend vind.

Lastig

Waarom vind ik het lastig om hierover te schrijven?
Het is behoorlijk breed en veelomvattend. Ik mis het gevoel van grip hebben op de materie. Alsof ik wel de klok heb horen luiden, maar nog niet zo goed weet hoe dat geluid tot stand komt.

Verder laat ik me waarschijnlijk wat beperken in mijn gedachtestroom, doordat ik meteen al denk aan de technische beperkingen van “mijn” bibliotheek. Hoe zou ik technische veranderingen tot stand kunnen brengen?

En daarbij meteen een andere belangrijke vraag: hoe krijg ik de collega’s zo ver dat ze de dienstverlening willen moderniseren?
De bibliotheek als instituut bestaat al eeuwen, en de bijbehorende gewoonten zijn misschien wel net zo oud.

Inspirerend

In Opdracht 22a staat een hele lijst met artikelen, die ik allemaal gelezen heb. Twee daarvan licht ik eruit:

24 stellingen om bij stil te staan

Van de GGC naar WorldCat

Het eerste artikel (van ZB Digitaal) geeft mooi weer welke gedragsverandering er nodig is.
Het tweede artikel (van WoW!) is een mooi voorbeeld van wat er technisch mogelijk is.

Maar ja, hoe nu verder…?

De eerste twee laten zich combineren, de laatste is een concurrent.
Ik ga het uitgebreid testen en proberen mijn leidinggevende te overtuigen dat onze huidige catalogus écht NIET MEER KAN !!!

De tekst van deze opdracht vormt een goede samenvatting